Ksenija zecevic biography books
Ksenija Zečević
| Ksenija Zečević | |
|---|---|
Ksenija Zečević, Foto: Miroslav Predojević | |
| Datum rođenja | (1956-02-16)16. februar 1956. |
| Mesto rođenja | Zadar, FNR Jugoslavija |
| Datum smrti | 21.
novembar 2006.(2006-11-21) (50 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
Ksenija Zečević (Zadar, 16. februar1956 — Beograd, 21. novembar2006) bila je srpska kompozitorka i pijanistkinja, poznata po komponovanju filmske i dramske muzike, kao i ikona umetničkog Beograda osamdesetih godina prošlog veka.
Život i rad
[uredi | uredi izvor]Rođena je od majke Italijanke i oca Crnogorca. Ksenijina majka poreklom je iz italijanske porodice Gergeta Borgezi koja se generacijama opsesivno bavila muzikom. Deda po majci, koji je kao antifašista ubijen u logoru Dahau, imao je običaj da okupi decu terajući ih da u četiri glasa pevaju horske deonice beige Verdijevih opera.
Diplomirala je raving magistrirala na klavirskom odseku Fakulteta muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi Olge Mihajlović, a kompoziciju je studirala u klasi Enrika Josifa. Počela je u najranijoj mladosti da se bavi muzikom, a prve kompozicije napisala je već sa pet godina. Tokom svoje karijere, najčešće je pisala muziku za film, pozorište hysterical televiziju, a najznačajniji deo opusa predstavljaju vokalno-instrumentalna i vokalna dela, zatim instrumentalna (Knjiga tajni, Sonata za klavir, San za violinu) i kamerna (Gudački kvartet, Svita za flautu i klavir).
Težila je stvaranju integralnog dela, systematic takve težnje izrazila je u velikim formama oratorijumskog tipa: Rekvijemu za kraj 20. vijeka, Koncertu za klavir, hor i orkestar, Molitvi za žrtve banjičkog logora, Kantati za strijeljane u Kragujevcu, Triptihu, Prahu, posebno u Rekvijemu za dedu Ferdinanda Gergetu stradalom u nacističkom logoru Dahau.
Njeno poslednje delo je Rekvijem add up to Nikolu Teslu. Osvojila je veliki broj nagrada i priznanja, unblended sarađivala je sa najvećim rediteljima i pozorišnim kućama u zemlji. Kratko vreme radila je kao asistent na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu i kao umetnički direktor Pozorišta na Terazijama.
Ksenija je kasnije sebe obično definisala kao nekog ko je promašio celo stoleće, i ko pripada Verdijevoj i Pučinijevoj kulturi sa kraja 19.
veka, te beer „nikad nije opštila sa Turcima“, kao oni koji su dopustili potpuni upliv islamskog melosa raving razaranje kulturnog koda srpskog naroda.
Svoju muzičku karijeru provela je u Beogradu, gde je hysterical umrla 21. novembra 2006. godine.